Kısaca aynı nakaratlar…!
Ömrümüz beklemekle, sabretmekle geçiyor. Benim içimde bir yıldız var, bazen çok bazen az ama ışığı hep var. Her defasında ona yaklaştığını zannediyorsun. Ama yine olmuyor, “YILDIZIN SENDEN UZAKLAŞIYOR.”
Ve hep bana; benden umudunu kesme bir gün mutlaka ama mutlaka aynı yıldızın ışığını yansıtan birileri çıkacak karşına diyor. Bu çoğu zaman bir kitaptaki söz, kimi zaman nostaljik bir şarkının melodisi, kimi zaman anlamlı bir film sahnesi, çoğu zamanda sevdiğim bir yazarın satırları, tavsiyeleri oluyor benim için. Ne diyebilirim ki bunlar benim yaşama sebeplerim, sabır nedenlerim…
UMARIM ÖMRÜM BU IŞIĞI BULMAYA YETER VE SANIRIM BUNA DEĞER…
BEN VE YILDIZIM…
ZATEN YILDIZIN PEŞİNDEN KOŞMAK HAYATI, KADERİ KOVALAMAKTAN BAŞKA NEDİR Kİ VE BUNU BENDEN BAŞKA KİM NE KADAR ANLAYABİLİR Kİ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder