Bir Zeytin Ağacı Misali, Hep Umut Açtı Dalların...

Ah benim ebedi sevgilim…

Aşım, aşkım canım tiyatrom.

Bilsen ne ağır geliyor artık yaşamak, nefes almak..

Zamansız yaşanan kayıplara alışmak,

Katlanarak artan özlemlerle başa çıkmak..

 

Bilmeni isterim;

Bu kadar zorluk içinde,

Sen ve senin sebep olduğun her şey, her zaman kalbimin vazgeçilmezi oldu.

Bazen bir uçurtmanın kuyruğunda,

Bazen tek kullanımlık bir hikayede,

Bazen üçüncü türden yakın bir ilişkide,

Bazen gülünç bir karanlıkta,

Bazen kalabalık bir duada, 

Bazen hayali bir temsilde,

Bazen esrarlı bir alacakaranlık kuşağında,

Bazen de profesyonel bir hasır şapkada.

Dört mevsim yemyeşil yapraklarıyla, ışıltı saçan bir zeytin ağacı misali...

Hep umut açtı dalların…

Sen hep benim mümkünüm, umudumsun…

Ne gelirse başa, ne dayatırsa dünya tiyatro yaşatacak hep biliyorum.

Çünkü şairin de dediği gibi;

En güzel günlerimiz; henüz yaşamadıklarımız.

Daha nicelerini kutlayacağımız tiyatro günlerimize selam olsun!

Tiyatro Aşkınaaa..! Tiyatro Seni Sevmek Aşkların En Güzeli!

Kalbi tiyatro için çarpan tüm tiyatro sevdalılarının 27 Mart Dünya Tiyatro Günü kutlu olsun!

Bugün, Yarın ve Daima...

Yaşasın Sanat! Yaşasın Tiyatro!

Bir Tiyatro Delisi'nden Sevgilerle!