Senin İnsanların, Benim İnsanlarım... "Dedemin İnsanları"

Çağan Irmak'tan en az Babam ve Oğlum kadar içimize dokunan çok güzel bir film.. Çetin Tekindor yine oyunculuğuyla büyülüyor, hapsediyor sizi.. O konuştukça ben film hiç bitmesin istiyorum.. Herkesin dedesiyle böyle güzel anıları var mı acaba, hele o ettiği küfürler, esnaf olmanın inceliklerini çıraklarına anlatırken aslında hepimize unuttuğumuz "insan olmayı" hatırlatıyor.. Filmin özü aslında bu birarada ne kadar güzel geçinebildiğimizi, özlediğimiz dostlarımızı, unuttuklarımızı hatırlatıyor.. Filmdeki bağ evine ise tek kelimeyle bittim.. keşke benim olsa dedim.. İnsan bütün bir ömrünü geçirebilir o bahçede, o evde.. Film bana göre Babam ve Oğlum'a göre daha az ağlatıyor, daha çok güldürüyor.. Ege kıyılarında inanıyorum ki daha böyle perdeye aktarılmayı bekleyen ne hikayeler var.. Merakla bekliyorum..